Ceramika hybrydowa w stomatologii 3D: wszystko, co powinieneś o niej wiedzieć

W kolejnej części encyklopedii materiałów cyfrowej stomatologii omówimy ceramikę hybrydową. Jest ona wyjątkowo odporna na obciążenia dzięki absorpcji sił żucia. Właściwości materiału są bardzo zbliżone do substancji naturalnych zębów. Jakie inne zalety ma ceramika hybrydowa? Poznaj wszystkie jej właściwości oraz sposoby postępowania klinicznego i laboratoryjnego. 

Co to jest ceramika hybrydowa?

Ceramika hybrydowa składa się ze spieczonej ceramicznej siatki macierzystej, której wolne przestrzenie wypełnione są materiałem polimerowym.

Dokładny skład: 86% część ceramiczna (SiO₂, Al₂O₃, Na₂, K₂, B₂O₃, ZrO₂, CaO), 14% organiczna część polimerów (UDMA dimetakrylan uranu, TEGDMA dimetakrylan glikolu trietylenowego).

Proces produkcji materiału hybrydowego składa się z cyklu infiltracji porowatego bloku ceramicznego mieszanką monomeru, a następnie cyklu utwardzania tworzącego polimer. Skład ceramiki odpowiada strukturze drobnocząsteczkowego skalenia, która wzbogacona jest Al₂O₃.

Zastosowanie ceramiki hybrydowej:

• korony odcinka przedniego i bocznego na implantach
• korony częściowe,
• nakłady typu onlay, inlay
• licówki.

Właściwości ceramiki hybrydowej w stomatologii cyfrowej

1. Zdolność do plastycznej deformacji

Ceramika hybrydowa dzięki podwójnej strukturze usieciowanej i porównywalnie wysokiej elastyczności wykazuje po uderzeniu plastyczną deformację (tzw. złamania ciągliwe) i pewną tolerancję uszkodzeń. W przeciwieństwie do relatywnie sztywnego i kruchego materiału, jakim jest tradycyjna ceramika krzemianowa, która wykazuje po wstępnym uszkodzeniu lub pęknięciu naprężeniowym tzw. „cone cracks” (pęknięcia stożkowe).

2. Zdolność do absorpcji sił żucia

Wyniki w teście dotyczącym przenoszenia sił na symulowaną tkankę okołokostną implantu wykazały, że relatywnie elastyczny materiał redukuje lub absorbuje 70% siły w porównaniu z cyrkonem. Ceramika hybrydowa wykazuje również w porównaniu z ceramiką szklaną i złotem większą zdolność absorpcji symulowanych sił żucia. Maksymalna siła żucia to 490N, a maksymalna siła 725N. W teście na obciążenia ceramika hybrydowa wytrzymuje 926N.

3. Elastyczność

Elastyczność materiału wynosi 30 GPa, więc znajduje się w zakresie elastyczności ludzkiej zębiny.

4. Wysoki stopień połysku

Abrazja wynosi 49µm, natomiast warstwa szkliwa antagonisty 30,2µm. Ceramika hybrydowa osiąga po wypolerowaniu wynik połysku 56, czyli statycznie podobny do szkliwa – 53. Po teście czyszczenia z użyciem szczoteczki do zębów i abrazyjnej pasty ceramika hybrydowa wykazała stopień połysku 41 (szkliwo 25).

Ceramika hybrydowa w postępowaniu klinicznym – o tym pamiętaj!

Zalecane są sposoby postępowania typu chamfer lub shoulder, które opisane zostały w artykule pełna ceramika.

Ceramika hybrydowa w postępowaniu laboratoryjnym – o tym pamiętaj!

1. CAD (projektowanie uzupełnień z ceramiki hybrydowej)

• Korony odcinka przedniego przy brzegu siecznym powinny mieć minimalną grubość 1,5 mm i okrężnie minimalną grubość 0,8 mm.
• Korony odcinka bocznego przy powierzchni żującej powinny mieć minimalną grubość 1 mm, okrężnie minimalną grubość 0,8 mm.
• Wkłady i nakłady, table tops przy powierzchni żującej powinny mieć minimalną grubość 1 mm, przy obszarze cieśni międzyguzkowej minimalną grubość 1 mm.
• Licówki: brzeg sieczny o minimalnej grubość 0,3 mm, powierzchnia wargowa 0,3 mm, obszar szyjkowy 0,2 mm.

2. CAM (obróbka ceramiki hybrydowej)

• Uzupełnień z ceramiki hybrydowej nie obrabiaj zwykłymi frezami metalowymi, ponieważ mogą uszkodzić jej strukturę. Stosuj wyłącznie rotacyjne frezy diamentowe lub specjalne instrumenty polerskie. Korekty przeprowadzaj pod nieznacznym naciskiem, stosując chłodzenie wodą.
• Obróbki dokonuj diamentami o drobnoziarnistym nasypie (czerwone oznaczenie, wielkość ziarna 27-76 µm).

3. Charakteryzacja (malowanie i glazurowanie)

• Przed charakteryzacją uzupełnienia powierzchnia musi wykazywać porowatość oraz być odtłuszczona. Tylko taka powierzchnia gwarantuje łatwe usieciowanie i optymalne spojenia nałożonych farbek.
• Wytrawiaj przez 60 sekund 5% żelem fluorowodorowym lub piaskuj. Następnie przeprowadź silanizację powierzchni. Następnie nie dotykaj go palcami!
• Polimeryzacja pod lampą w zakresie pasma spektralnego 350-500 nm.
• Resztki usuwaj etanolem lub kąpielą w myjce ultradźwiękowej.
• W celu eliminacji warstwy inhibicyjnej powstającej w trakcie procesu polimeryzacji końcowej, nałóż żel bezpośrednio ze strzykawki. Pozostałości spłucz wodą.

Ceramika hybrydowa w dalszym postępowaniu klinicznym

Cementowanie

• Trawienie powierzchni żelem flurorowodorowym. Dzięki technice cementowania adhezyjnego uzyskujesz dokładne i długotrwałe spojenie uzupełnienia z substancją zęba. Istnieje możliwość prostego cementowania przy pomocy kompozytów samoadhezyjnych.
• Uzupełnienie należy cementować adhezyjnie przy pomocy drobnocząsteczkowych kompozytów hybrydowych podwójnego utwardzania. Tylko do cementowania koron możesz stosować samoadhezyjny kompozyt. Należy cementować adhezyjnie kompozytami o zdolnościach płynięcia i podwójnym utwardzeniu. W przypadku zastosowania twardszych kompozytów, w celu zmiękczenia stosuj ultradźwięki lub podgrzanie materiału.
• W przypadku cementowania cienkich licówek, zrezygnuj ze stosowania cementów podwójnie utwardzanych, ponieważ po związaniu następuje lekkie przebarwienie (odcień żółty). Zaleca się stosowanie światłoutwardzanych cementów kompozytowych. Przyklejenie minipędzelka (microbrush) światłoutwadzanego bondingiem wspomaga właściwe osadzenie uzupełnienia. W celu stworzenia równomiernego nacisku na zacementowaną adhezyjnie licówkę, mocuj całość palcami.

Pielęgnacja zęba

Jeśli jeszcze istnieje szkliwo należy wytrawić powierzchnie 35% kwasem fosforowym przez 30 s, czyścić sprayem przez 30 s, suszyć przez 20 s. Wytrwawiona powierzchnia powinna wykazywać białawą przezroczystą powierzchnię. Dentin primer wmasowuj przez 30 s w powierzchnię, następnie susz dmuchawką 15 s. Bond wmasowuj w powierzchnię 20 s, susz 5 s. Pozostałe nadwyżki usuń pochłaniaczem. Potem utwardzaj światłem 60 s.

Kondycjonowanie powierzchni uzupełnienia

Odtłuść powierzchnię etanolem. 5% kwas fluorowodorowy nałóż na powierzchnię wewnątrz. Czas wytrawiania – 60s. W dalszej kolejności usuń resztki kwasu przy pomocy sprayu 60 s lub w myjce ultradźwiękowej. Następnie susz przez 20 s, nałóż silan i poczekaj, aż odparuje. Nałóż podkład adhezyjny – bond.

“Porażki” ceramiki hybrydowej

UWAGA!

Roztwory czyszczące ubytki, kikuty, kanały korzeniowe i powierzchnie zębów zawierające aceton nie powinny mieć kontaktu z ceramiką hybrydową, ponieważ mogą uszkodzić powierzchnię. Upewnijmy się, że pacjent nie używa leków zawierających aceton, ponieważ mogą uszkodzić uzupełnienia z ceramiki hybrydowej.

Jeśli chcesz poznać więcej materiałów stosowanych w cyfrowej stomatologii, sprawdź pozostałe wpisy z naszej encyklopedii materiałów CAD CAM:

• pełna ceramika,
• cyrkon.

Wkrótce pojawi się ich więcej. Stay in touch!